1- فولاد کربن دار:
اگر مقدار درصد کربن
- از 2 درصد کمتر باشد فولاد
- و اگر بین 2 تا 4.5 درصد باشد چدن
فولاد کربن دار فولادی است که علاوه بر آهن و کربن
مس و منگنز و سیلیکن هم دارد.
فولاد ساختمانی رایج در ساختمان سازی:
- فولادST37 می باشد
- که درصد کربن آن بین 0.25 الی 0.29 درصد قرار دارد
- در گروه فولاد با کربن ملایم قرارمی گیرد
- و به آن فولاد نرمه گفته می شود.
- تنش تسلیم این فولادها در بازه ی 2200 الی 2400 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع قرار می گیرند.
2200kg/cm2<Fy<2400 kg/cm2
2- فولاد پرمقاومت و کم آلیاژ
این فولاد با افزودن مقادیر ناچیزی کروم ، مس، منگنز و ... به فولادهای کم کربن ساخته می شود.
افزودن این آلیاژها،
- باعث ریزتر شدن ساختمان بلوری آهن
- و افزایش مقاومت آن می شود.
- تنش تسلیم این فولادها در بازه ی 2800 الی 4800 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع قرار می گیرند.
2800kg/cm2<Fy<4800 kg/cm2
فولاد ST52
- در گروه فولادهای پرمقاومت و کم آلیاژ قرار دارد
- این نوع فولاد مقاومت قابل قبولی در مقابل جوشکاری دارد
- و برای این عمل، احتیاج به هیچ گونه پیش گرمایش و پس گرمایش ندارد.
اعداد بعد از ST در ST37, ST52
مقاومت نهایی فولاد (Fu) را برحسب کیلوگرم بر میلیمتر مربع در آزمایش کشش نشان می دهند.
ST37 Fu=37kg/mm2==3700kg/cm2
ST52 Fu=52kg/mm2==5200kg/cm2
3- فولاد آلیاژِی آب دیده ی باز پخت شده:
- اگر فولادهای پرمقاومت و کم آلیاژ را آب داده و سپس باز پخت نماییم (عملیات اصلاح گرم)
- می توان به تنش های تسلیم بیشتر از 6000kg/cm2 رسید
- تنش تسلیم فولاد را افزایش داده
- شکل پذیری ان را کاهش می یابد
- برای جوشکاری در این فولادها احتیاج به تدابیر ویژه می باشد
- این نوع فولاد کاربرد زیادی در کارهای ساختمانی ندارد.